ستارگان بزرگ، چندقلو متولد میشوند
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۷۰۶۰
اخترشناسان هفته گذشته گزارش دادند که یک خوشه ستارهای شلوغ که به تازگی تصویربرداری شده است، در حال تولد گروههای سه، چهار و پنج ستارهای است که این نظر غالب را تایید میکند که جهان هستی ستارههای خود را چندقلو متولد میکند.
به نقل از اسپیس، مشاهدات انجام شده با آرایه بزرگ میلیمتری-زیرمیلیمتری آتاکاما(ALMA) در شیلی که بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ از ۳۰ منطقه بزرگ ستارهساز جمعآوری شده است، نشان میدهد که یک پیشخوشه به نام G333.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، اخترشناسان میگویند این یافتهها که ۱۵ ژانویه در مجله Nature Astronomy گزارش شده، با آنچه مدلهای شکلگیری ستارهها مدتها پیش پیشبینی کرده بودند، سازگار است.
هنریک بوتر از مؤسسه نجوم ماکس پلانک(MPIA) در آلمان و یکی از نویسندگان این مطالعه در بیانیهای، گفت: در نهایت ما توانستیم نگاهی دقیق به آرایه غنی از چندین منظومه ستارهای در یک منطقه ستارهزای عظیم بیندازیم.
وی افزود: چیزی که به طور ویژه هیجانانگیز است، این است که مشاهدات تا آنجا پیش میروند که شواهدی برای سناریوی خاصی برای تشکیل ستارههای با جرم بالا ارائه میدهند.
اگرچه مدلها مدتهاست که تولد چند ستاره همزمان را به عنوان یک هنجار پیشنهاد میکنند، اما به دلیل ماهیت غبارآلود مهدهای ستارهای که تصویربرداری از آنها را دشوار میکند، به سختی میتوان به شواهد رصدی مبنی بر آن دست یافت.
طبق بیانیه مؤسسه نجوم ماکس پلانک، قبل از مشاهدات و نتایج جدید ALMA، مشاهدات چندین منظومه ستارهای جدا شده را در خوشهها نشان داده بودند، اما چیزی که اکنون میبینیم شبیه به مدلهای پیشبینی شده توسط شبیهسازیها نیست.
تلسکوپ ALMA برای تصویربرداری از این خوشه ستارهای جدید که وسعت آن ۰.۶۲ در ۰.۷۸ سال نوری است، از ۶۶ آنتن رادیویی به عنوان یک تلسکوپ رادیویی عظیم استفاده کرد که به اخترشناسان اجازه میدهد درون ابرهای غبارآلود تا حد زیادی مات را نگاه کنند.
اگرچه نتایج اولیه از مشاهدات G333.23-0.06 چیز زیادی در مورد رفتار ساکنان ستارهای آن نمیگوید، مدارها و تکامل ستارگانی که در چنین محیطهای شلوغی قرار دارند، تحت تأثیر گرانش همسایگان آسمانی آنها شناخته میشوند. منظومههای چند ستارهای نیز برای پشتیبانی از سیارات، حتی در مناطق قابل سکونت بالقوه سازگار با حیات شناخته شدهاند.
تصاویر ALMA همچنین نشان میدهد که ستارههای جوان در G333.23-0.06 دیسکهایی از غبار و گاز در اطراف خود ندارند و این نشان میدهد که آنها از طریق فرآیند سلسله مراتبی متفاوتی که برای اخترشناسان به عنوان «تکه تکه شدن هسته» شناخته میشود، شکل میگیرند.
مطالعه جدید شبیهسازیهای تشکیل ستاره نشان میدهد که ابرهای گازی بزرگ ابتدا به هستههای متراکم منقبض میشوند که در آن مناطق کوچکتر به گروههایی از ستارگان فرو میروند.
شبیهسازیها نشان میدهد که درصد کمی از ستارگان که در خوشهای مشابه شکل گرفتهاند، چندین برابر جرم خورشید ما جرم میگیرند.
شانگهو لی، نویسنده اصلی این مقاله از MPIA میگوید: به نظر میرسد مشاهدات ما نشان میدهد که وقتی ابر گازی فرو میریزد، چندقلوها خیلی زود شکل میگیرند.
ستارهشناسان اکنون به دنبال تجزیه و تحلیل تقریباً ۵۰ خوشه ستارهای دیگر هستند که بعضی از آنها جوانتر از G333.23-0.06 هستند.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۷۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر روز ناسا: کهکشانی مارپیچی با طراحی عظیم
به گزارش خبرآنلاین، کهکشان M100 در مقیاس واقعی کیهانی، باشکوه است و نمونهای تمامعیار از کهکشان مارپیچی بزرگ و خوشتعریف شناخته میشود. این کهکشان بزرگ با بیش از 100 میلیارد ستاره، بازوهای مارپیچی کاملاً مشخصی دارد و ازاینمنظر شبیه به راهشیری خودمان است.
کهکشان M100 یکی از درخشانترین اعضای خوشه کهکشانی سنبله است که با نام NGC 4321 نیز شناخته میشود. M100 حدود ۵۶ میلیون سالنوری با ما فاصله دارد و در جهت صورتفلکی «گیسوان برنیس» دیده میشود.
در این تصویر تلسکوپی، نمای تمامرخ این مارپیچهای خوشتعریف همراه با کهکشان مارپیچی NGC 4312 که از لبه دیده میشود (در سمت راست بالا)، میدان دید گستردهای به پهنای تقریباً ۱ درجه را تشکیل داده است. برای ثبت این تصویر، جمعا ۲۱ ساعت نوردهی شده و تصویربرداری از رصدگاهی تاریک در نزدیکی فلگستاف، آریزونا انجام شده است. خوشههای ستارهای آبی و درخشان M100 را در کنار رگههای پیچدرپیچ گردوغبار نشان میدهد، دو ویژگی بارزی که از مشخصههای کهکشانهای مارپیچی به شمار میروند. بررسی ستارگان متغیر در کهکشان M100،َ نقش مهمی در تعیین اندازه و عمر کیهان داشته است.
اعتبار تصویر و حق چاپ: درو ایوانز. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902246 ذوالفقار دانشی